Znów Paweł Huelle udowadnia, że jest
mistrzem opowiadania wśród współczesnych polskich pisarzy. Tekst „Śpiewaj
ogrody” niesie czytelnika, meandruje pomiędzy wydarzeniami i wątkami
rozciągniętymi na przestrzeni setek lat.
Po raz kolejny w książce tego autora
pojawia się Gdańsk. W niełatwe relacje polsko-niemieckie wpleciona jest
historia przyjaźni polskiego chłopca i starzejącej się Niemki. Współczesność
bohaterów, odtwarzanie przeszłości, różnorodne postacie z ich charakterami,
wielokulturowość (Polacy, Niemcy, Kaszubi, Rosjanie, Żydzi), to wszystko
przeplata się w specyficznym tyglu. W książce nie brak także wątku kryminalnego
z początkami w XVIII wieku, a rozwiązaniem w czasach drugiej wojny światowej:
Zło w czystej postaci, które przełamuje sielankę Grety z czułością
pielęgnującej swój ogród i jej męża, tworzącego monumentalne kompozycje.
Można zapytać czy Teodor i Greta byli
naiwni? Niemcy, którzy unikają tematu żydowskiego, odcinają się od faszyzmu,
jakby rzeczywistość chcieli zepchnąć gdzieś na margines swojego życia. Ostatecznie
muszą się z nią mierzyć: gdy w Rzeszy szaleje faszyzm, on pisze krytyczny
artykuł na jego temat do „The New York Timesa” (karą jest obóz), ona nigdy nie
opuści Polski znosząc chamstwo otoczenia, z nadzieją, że jej Teodor kiedyś
powróci. Naiwni czy idealiści nieprzystosowani do funkcjonowania w czasach, w
których przyszło im żyć?
Nie będzie przesadą, jeżeli określi
się tę książkę muzyczną, bo muzyka jest tu wszechobecna. Z muzyką związani są
główni bohaterowie: Greta, śpiewaczka i jej mąż, kompozytor. Niezwykle wrażliwi
żyją i pracują w świecie muzyki, a nad całością unosi się Wagner i jego
nieznana opera.
Huelle tworzy przenikliwą opowieść pełną
współbrzmiących wątków, w której muzyka, gesty, przedmioty przenoszą bohaterów
w czasy dzieciństwa, do arkadii z punktu widzenia narratora, są nośnikami
pamięci, także tej bolesnej i trudnej.
P. Huelle, Śpiewaj ogrody. Wydawnictwo Znak. Kraków 2014.
Bardzo jestem ciekawa czy powieść zrobi na mnie wrażenie podobnie jak "Weiser Dawidek"...
OdpowiedzUsuńZ pewnością jedną i drugą warto poznać.
UsuńJedna z najlepszych powiesci, jakie przeczytalam w tym roku.
OdpowiedzUsuńCałkowicie się z Tobą zgadzam.
Usuń