Korba literatury

Czechy po 1989 roku, współczesne, bez zadęcia i patosu, to właśnie Zrób sobie raj Mariusza Szczygła. Na kartach tej książki spotkać można wielu artystów, na przykład poetę Egona Bondy, fotografa Jana Saudka czy rzeźbiarza Davida Cernego. Łamią oni wszelkie tematy tabu, choć należy zadać sobie pytanie czy w społeczeństwie czeskim istnieje jakiekolwiek tabu, gdyż Czesi przyznają polskiemu reporterowi, że właściwie wszystko po nich „spływa”, sztuka nie szokuje, co najwyżej wzruszają ramionami. Trudno łamać tabu religijne, gdy większość przyznaje, że nie wierzy w Boga, religia jest im co najwyżej obojętna. Na okładce książki można znaleźć bardzo trafne stwierdzenie, że pytanie o życie bez Boga jest refrenem tego tekstu. Pytanie to powraca, jest wielokrotnie przerabiane w różnych wariantach i jakby kontrastem do braku wiary jest e-mail policjanta katechumena, który jednak wstydzi się publicznie przyznać do swojej wiary. Zrób sobie raj to współczesne, śmiejące się społeczeństwo, to

Mario Vargas Llosa szokował zarówno w życiu prywatnym jak i zawodowym. Jako młody chłopak peruwiański noblista ożenił się ze swoją ciotką, na którym to wątku osnuł powieść Ciotka Julia i skryba (1979), jego drugą żoną była kuzynka. W swoich powieściach poruszał problemy peruwiańskiego społeczeństwa, które nie były wygodne dla odbiorcy. Właśnie taka jest powieść Miasto i psy . Wydana w 1969 roku książka wywołała szok, protesty, a żołnierze palili jej egzemplarze, jednocześnie głośny debiut spowodował większe zainteresowanie literaturą iberoamerykańską na świecie. Przedstawiony w powieści reżim wojskowy jest skorumpowany i nieudolny. Elitarna szkoła kadetów rządzona jest przez znudzonych, niezaangażowanych w pracę oficerów, którzy stwarzają pozory wzorowego funkcjonowania. Prawdziwe rządy sprawują starsze roczniki, które znęcają się nad młodszymi, łamią regulaminy, kradną i oszukują na egzaminach. Panuje tu usankcjonowane prawo do przemocy.   Jednostki wrażliwe, nieprzystosowane p